22-25 красавіка адбылася юбілейная V Нацыянальная вандроўка ў Гудагай. Асаблівасцю гэтага года стала змена пачатковай кропкі вандроўкі з Солаў на Гервяты.
У вандроўцы прынялі ўдзел колы з Барысава, Гродна, Гомеля, Івянца, а таксама Нацыянальная каманда.
30-31 студзеня 2016 года на рацэ Вузлянка (Мядзельскі раён) адбылася чарговая педагагічная сустрэча для звязовых. Гэта ўжо другая сустрэча ў гэтым скаўцкім годзе.
Гэтым разам фармат сустрэчы быў незвычайны. У першую чаргу, мы вырашылі перажыць прыгоду, якой так часта не хапае – на суткі мы ператварыліся ў індзейцаў. У пошуках месца для начоўкі мы сплаўляліся на каноэ па зімняй рацэ. Вада была вельмі халоднай, часам нават каноэ трапляла на лёд. Пасля 12 км сплыву, знайшоўшы цудоўнае месца для начоўкі, мы высадзіліся на высокім беразе. Начавалі, вядома ж, у індзейскіх вігвамах. Шкада, што тэмпература была каля нуля, напачатку быў план спаць у -10 ☹
3-4 студзеня дарослыя скаўты-«вандроўнікі» Першай гомельскай дружыны каталіцкіх скаўтаў святога Андрэя Баболі здзейснілі сваю зімовую вандроўку. Цэнтральным пунктам пілігрымкі была абрана вёска Юравічы Калінкавіцкага раёна.
Гэтая вёска вядомая не толькі тым, што тут знайшлі самую старажытную стаянку чалавека ў Беларусі, але і цудатворным абразом Маці Божай Юравіцкай, які знаходзіўся ў адзіным на Гомельшчыне езуіцкім калегіуме і касцёле Нараджэння Найсвяцейшай Багародзіцы.
Гэты абраз шануецца як католікамі, так і праваслаўнымі. Юравіцкі комплекс, помнік архітэктуры позняга барока, першапачаткова належаў Ордэну езуітаў. Аднак пасля паўстання 1863-1864 гадоў касцёл быў зачынены і перададзены ў праваслаўнае ведамства на падставе загаду генерал-губернатара Мураўёва. Комплекс стаў праваслаўным жаночым манастыром, але з прыходам савецкай улады яго зачынілі, а будынак аддалі пад дзіцячы дом. У 1993 годзе дзяржава перадала паўразбураны Юравіцкі храмавы комплекс Тураўскай епархіі Беларускай Праваслаўнай Царквы. Рэстаўрацыя будынка доўжыцца да гэтага часу.
З 9-га па 12-га мая адбылася нацыянальная пілігрымка старэйшых скаўтаў у Гудагай да Маці Божай Шкаплернай — апякункі ўсіх скаўтаў.
Вандроўнікі (старэйшыя скаўты) належаць да парафіяльных груп, якія практыкуюць педагогіку Федэрацыі еўрапейскага скаўтынгу. Традыцыя такіх пілігрымак на Беларусі пачалася ў 2010 годзе, калі вандроўнікі (старэйшыя скаўты) вырушылі ў Росіцу. У 2012 годзе пілігрымавалі ў Вішнева, апошняе месца працы а. Уладзіслава Чарняўскага. Шлях на Гудагай таксама быў абраны не выпадкова. І пачалося падарожжа святой Імшой у прыгожым касцёле ў Солах, ў жупранскім касцёле адбылося маёвае набажэнства, ахвяраванні на будаўніцтва якога збіраў Францішак Багушэвіч (дарэчы, пахаваны ён на касцёльных могілках, і ў касцёле захавалася лава, на якой ён звычайна сядзеў падчас св. Імшы).
У гэтым годзе нацыянальная пілігрымка сабрала вандроўнікаў з розных парафій Беларусі, а менавіта: Мінска, Гомеля, Гродна, Віцебска, Барысава, Паставаў, Лынтупаў. Таксама да нас далучыліся вандроўнікі са Львова і Золачава (Украіна), каб разам памаліцца і падзяліцца сваім вопытам. Яны прыехалі разам са сваім душпастырам грэка-каталіцкім дыяканам Кіпрыянам з ордэна айцоў базыльянаў. Цікавым госцем для вандроўнікаў стаў Б’ёрн Ларсан са Швецыі, які прыехаў, каб пераняць досвед развіцця каталіцкага скаўтынгу ў Беларусі, бо ў Швецыі на сённяшні дзень яшчэ няма каталіцкіх скаўтаў.